sleeping disorders.

gece 3'ten beri uyanığım. artık kabuslar mı dersin, beni öldürenler mi, öldürdüklerim mi, bilinçaltımın son numarası olan uyku felci mi, bilmiyorum evlere şenlik. REM atonia da deniyormuş buna, yemin ediyorum ağzıma sıçıldı. ama sanırım hak ettim ben bunu, zira belirtilere bakıyoruz;

• Sırtüstü yatmak
• Düzensiz uyuma saatleri; şekerlemeler, çok veya az uyumak
• Fazla stres
• Ani çevre/yaşam tarzı değişiklikleri

hepsi var. vücudum eeh, sikerim ama ha şeklinde tepki verip aklımı başıma mı getirmeye çalışıyor nedir? hayır, insomnia da var bende yani, az uyuyorsam benim değil yine vücudumun suçu. anlamıyorum, fenalardayım. sonuç olarak bu uykusuz gecenin bana verdiği şeyler; elektrostatik I testleri, arkadaşlara yazılan bir kaç mektup, 1 litre kakaolu süt, güneşin doğuşu.

eskiden saatlerce uyurdum ben. o dönemi çılgınlar gibi özlüyorum şimdi, değerini bilememişim. hani şu tamam, bildim bileli uykularım kesintili ve huzursuz olmuştur, ama önceden daha uzun uyuyabiliyordum. şimdi fix kalkma saatlerim oluştu. 1 buçuk 2 gibi yatıp 4'te kesin bi kalkıyorum. kabus görürsem, zaten arada yüz kere kalkıyorum. hayır korkmuyorum da artık, keşke görülecek ne kadar kabus varsa kesintisiz görsem de uyanmasam.kabuslar da baya yaratıcı yalnız. adam öldürüyorum ama öyle böyle değil, kesmeli biçmeli. en son birini şerit şerit parçaladığımı gördüm mesela. testere halt etmiş. benim öldürdüklerim iyi de, öldürüldüğüm rüyalarda sinirleniyorum.uyanmasam problem yok. ama kabus gördün, haydee uyan diyen bilincimi sikeyim afedersiniz. oyuncağa döndüm. bi yerden sonra vücut kendi kendine sinirlenip uyumuyorum lan diye tepki verdi ve insomnia'ya çevirdi. kendi kendiyle kavga eden tek bünye de benimkidir sanırım.

sinirlendim anasını satayım.